نمی‌دونم این جمله‌ها رو کجا خوندم، فکر کنم مال گابریل گارسیا مارکز باشه (اگه کسی بهم بگه خوش‌حال میشم) ولی به هر حال خیلی قشنگن.
– در عرض یک دقیقه می‌شه یه نفر رو خُرد کرد، یه ساعته می‌شه کسی رو دوست داشت و یک‌روزه می‌شه عاشق شد، ولی یه عمر طول می‌کشه تا کسی رو فراموش کنی!
– بهترین دوست اون دوستیه که بتونی باهاش روی یک سکو، ساکت بشینی و چیزی نگی… و وقتی ازش دور میشی، حس کنی بهترین گفتگوی عمرت رو داشتی!
5 دیدگاه دربارهٔ «سخنان نغز»
میدونی که من منفجر میشم و اینجا کم آوردم(اعتراف!!)
راستش را بخواهی؛ مواد انفجاری برای انفجار احتیاج به اکسیژن داره ،برم ورزش، مخم اکسیژن بگیره، میام بعد جواب ابن جمله دومی را میدم
…
ولی دومی فکر کنم مال خود Gabriel García باشه.
در مورد جمله اول روز شنبه حرفی نداشتم ولی امروز چرا دارم.
. . .
می توانم بگم اگر بخواهیم در کمتر از یک ثانیه می توانیم یک نفر را بکشیم و نابود کنیم که خرد کردن در مقابلش، ناقابل است و یک دقیقه خیلی زیاد است. می دونی، کاش ما برمی گشتیم به خرابه ای که ساختیم نگاه می کردیم و از خودمان می پرسیدیم که آیا کاری که کردیم درست بود یا نه.
اما در باره “با سکوت حرف زدن” با همه چیزهایی که برای گفتن دارم سکوت می کنم. (نقطه سر خط!)
😐
شیوا جان سلام،
راستش هرچی فکر می‌کنم می‌بینم «من» کاری نکردم که تو را اینقدر عصبانی کرده باشه!(اگه غیر از اینه لطفاً بهم بگو) از طرف دیگه، گیریم که اینطور باشه و من حرفی زدم یا کاری کردم که تو را رنجیده‌خاطر کرده؛ چرا راجع بهش حرف نمی‌زنی؟
اگر هم کس دیگه‌ای ناراحتت کرده که فکر کنم نوشتن این جملات پر از ایهام -توی وبلاگ من- هم من و هم دیگران را به اشتباه می‌ندازه!
فکر کنم اینم باید بذارم به حساب واکنش‌های انفجاری آبجی شیوا.
اصلا هم به تو مربوط نیست. که به خودت برداشتی می خواستی کاغذ سفید نگذاری که من بنویسم. دیروز Eirine اینجا نبود که براش حرف بزنم دلم گرفت اینجا کمی ادبیات نگاری کردم. مشکل داری؟! بیا دعوا 😉
خیر سرت خودت وبلاگ داری.
درد دل‌هات رو اونجا بنویس!