بیقرار توام و در دل تنگام گلههاست
آه! بیتاب شدن عادت کمحوصلههاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصلههاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال، وقتی قفس پرزدن چلچلههاست
(بی تو هر لحظه مرا بیم فروریختن است
مثل شهری که بهروی گسل زلزلههاست)
باز میپرسمت از مسالهی دوری و عشق
و سکوت تو جواب همهی مسالههاست
شاعر: فاضل نظری