دسته‌ها
روزنوشت

فاصله‌ها

بسی دل‌تنگم مهربانم کمی غمگینم نازنینم. فاصله دردی است که در نوشتار نمی‌گنجد. چشم‌ها را غبارآلود می‌کند، دست‌ها را سست و قلم را لرزان. امروز که مرا این درد دو چندان است، از شاملو برایت می‌خوانم که فاصله تجربه‌یی بیهوده است و تو اینجایی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *