دسته‌ها
روزنوشت

جاذبه و دافعه

برای گریزت از دوست‌هات و از عزیزانت، هیچ‌وقت جلوت رو نمی‌گیرم. انتخابت برام محترمه. تصمیمت هرچی که باشه، نمی‌تونم مجبورت کنم عوضش کنی. پس مانعت نمی‌شم…
ولی یادت باشه: «هیچ‌کس، هیچ‌وقت نمی‌تونه همه رو از خودش راضی نگه داره.» انسان و روابط انسانی سرشار از جاذبه و دافعه است. طبیعیه که یه عده از آدم خوششون بیاد و یه عده هم حالشون از آدم به‌هم بخوره.
اگه بخوای به خاطر راضی کردن کسایی که هیچ سنخیتی با تو ندارن، کسایی که واقعاً دوستت دارن رو ترک کنی، توازن طبیعت رو یه جورایی به‌هم زدی! حواست هست؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *